Documentatie: stijltype Kolb
Leerstijl is een beschrijving van attitudes en gedragingen die bepalen wat iemands voorkeurmanier van leren is. Er zijn verschillen in de manier waarop iemand leert.
Eind 20e eeuw hebben David Kolb en Jan Vermunt leerstijlen in een systeem in kaart gebracht. De leerstijlen van Kolb zijn gebaseerd op een theoretisch model van vier denkstappen.
Activist (doener), leert het beste van:
-De directe ervaring.
-Dingen doen.
-In het diepe gegooid worden met een uitdagende opdracht.
-Het opdoen van nieuwe ervaringen.
-Het oplossen van problemen.
Denker, leert het beste van:
-Gestructureerde situaties met duidelijke doelstellingen (congressen, boeken, hoorcolleges).
-Situaties waar ze intellectueel uitgedaagd worden.
-De mogelijkheid krijgen de tijd te nemen om relaties uit te leggen met kennis die ze al hebben.
-De kans krijgen om vragen te stellen en de basismethodologie of logica te achterhalen.
-Theoretische modellen en systemen.
Pragmaticus (beslissers), leert het beste van:
-Duidelijke verbanden tussen leren en werken.
-Het richten op praktische zaken.
-De kans te krijgen dingen uit te proberen en te oefenen onder begeleiding van een expert.
-Technieken die getoond worden met duidelijke praktische voorbeelden.
Theoreticus (bezinner), leert het beste van:
-Activiteiten waar ze de tijd voor krijgen.
-Activiteiten waar ze (achteraf) gestimuleerd worden na te denken over hun acties.
-Het krijgen van een kans om eerst te denken en dan pas te doen.
-Het nemen van beslissingen waar geen tijdslimiet of tijdsduur aan verbonden zijn.
Leerstijlen gerelateerd aan een project-/programmamanager:
Kenmerkend als leerstijl is de ‘Ruitvorm’: nadruk op pragmaticus en activist. De hogere score activist is een indicatie van actief problemen oplossen samen met team en omgeving.
-Activist: leren door nieuwe ervaringen op te doen.
-Denker: eerst denken dan doen.
-Theoreticus: relatie leggen met bestaande kennis, modelleren.
-Pragmaticus: leren aan de hand van oefeningen, gericht op wat werkt in de praktijk.